منطقه ۴

منطقه ۴

پاتوق طلبه‌های مشهد

محله طلاب از معروف‌ترین محله‌های منطقه ۴ است که بسیاری نام منطقه را به این محله می‌شناسند. پیشینه نام‌گذاری این محله به سکونت طلبه‌های مشهدی در طلاب برمی‌گردد. محله تلگرد در منطقه ۴ قطب جاروبافی مشهد است. بسیاری از شهروندان این محله، جاروبافی را از بزرگان خود به ارث برده‌اند و امروزه جارو‌های تولیدی‌شان را به گوشه‌وکنار ایران می‌فرستند. یکی‌دیگر از محصولات تولیدی این منطقه کیف است. خیابان‌های «وحید» و «شهید حسینی‌محراب»، بورس تولید کیف است و بسیاری از زائران این خیابان را برای خرید کیف انتخاب می‌کنند. بازار خطی شهید مفتح، بازار مانتو ایثار، مجتمع تجاری فردوسی، بازار طلا و جواهر و... از جمله بازار‌های منطقه ۴ است که مشتریان پروپا‌قرصی از گوشه‌وکنار ایران و جهان دارد. گلشور، قدیمی‌ترین گورستان عمومی مشهد، که امروز بوستان بهشت بر روی آن قرار گرفته است، در این منطقه قرار دارد. بیشترین جمعیت این منطقه در بافت کم‌برخوردار ساکن‌اند، بافتی که حاشیه شهر محسوب می‌شود. منطقه چهار شهرداری مشهد سال ۱۳۷۳ تاسیس شده است و در مساحت ۱۳۴۲ هکتاری آن ۲۶۲ هزار نفر زندگی می‌کنند.

سخن حاج‌ابراهیم محدث فراتر از محراب و منبر بود
حرف حاج‌ابراهیم محدث این بود: «در این لباس پایدار می‌مانم تا به لباسی سفید مبدل شود.» همین‌طور هم شد؛ نماز‌های جماعت او حدود پنجاه‌سال در مسجد فقیه‌سبزواری، طیف زیادی از نمازگزاران را جذب کرد.
دلتنگی‌های «ننه حسن» برای فرزند شهیدش «حسن قائمی»
طلعت‌خانم مادر شهید حسن قائمی است؛ پاسداری که از نخستین روز‌های تأسیس سپاه پاسداران به این نهاد مردمی پیوست و در سال‌۵۹ با شروع جنگ به جبهه‌های غرب کشور رفت.
شفای یک بیمار لبنانی موضوع مستند «محمدی» شد
شفای یک بیمار لبنانی مبتلا به سرطان پیشرفته در حرم‌رضوی و سرنوشتش، ماجرایی است که در مستند «من محمدحسن را دوست دارم» روایت می‌شود. سیدمحمد محمدی‌سرشت می‌گوید: تلاشمان این بود که روایتمان شعاری نباشد و به قصه وفادار باشیم.
هدف جواد سنگونی‌ از خوانندگی، تأثیرگذاری است
جواد سنگونی‌ به تمام معنا شیفته موسیقی و خوانندگی بود اما در نهایت از نوشتن و بعد مستندسازی سردرآورد تا این‌که پس‌از ۲۵‌سال خیلی اتفاقی به عشق و علاقه همیشگی‌اش خوانندگی بازگشت و دستاورد‌های خوبی را رقم بزند.
مریم ذبیحی خیاطی را از صفر شروع کرد اما حالا از بهترین‌هاست
آن روز‌ها که مریم در رؤیا‌های کودکانه، خود را پشت چرخ خیاطی در‌حال دوخت لباس‌های رنگارنگ می‌دید و از ذوق در پوستش نمی‌گنجید، فکرش را هم نمی‌کرد که کمتر از بیست‌سال بعد، به آرزویش برسد.
مربی مرتضی محمدی آینده او را روشن می‌بیند
این نوجوان ووشوکار می‌گوید: شش‌مقام قهرمانی مسابقات استانی دارم که مربوط به سال‌۱۴۰۲ است. امسال هم در مسابقات استانی که خرداد و تیر برگزار شد، شرکت کردم و مدال طلا و نقره به دست آوردم.
ماجرای تعارف دوستانه‌ای که سبحان شریفی را به قهرمانی رساند
سبحان می‌گوید: دوستم دانیال، ووشوکار بود. یک روز گفت «بیا برویم به باشگاهی که من در آن تمرین می‌کنم.» دیدم و ثبت‌نام کردم. در مسابقات کشوری بعد‌از شکست حریفانم، مدال طلا را به دست آوردم.